عاشق شده بود. حس دبیرستانی‌ها را داشت. خورشید شعر بود. کبوتر بوسه. باران ترانه. دختر پگاه. لب آتش. چشم بهشت. قلب باخته. سرانجام گفت: «دوستت دارم.» تلفن زنگ زد. بیدار شد. حس خواب‌مانده‌ها را داشت.

دکترمحمودجاوید 

بیست‌و‌دوم‌ بهمن ۱۴۰۱- تهران

برداشتی آزاد از دفتر شعر «تا جایی زخمی‌ام که نمیرم» گزیده‌ی نوشته‌های تومریس اویار 

#داستانک 

#عاشقانه‌ها 

#زنگ_تلفن